...ภาวะผู้นำ ตอนที่ 2...
...เมื่อเรากำหนด "ความสำเร็จ" เป็นที่ชัดเจนแล้ว ต้องทำให้สง่างาม เพื่อที่เราจะได้พบเพื่อนร่วมทางที่มีคุณค่าแท้ และร่วมกันสร้างแนวทางให้การเดินทางไปสู่ความสำเร็จร่วมกันอย่างจริงจังและสมศักดิ์ศรี และหมั่นพัฒนาตนเองให้มีศักยภาพให้เพิ่มพูนขึ้นไปเพื่อสร้างความสำเร็จที่ยั่งยืนและยิ่งใหญ่ ต่อไป...
...ทุกท่าน คงจะเห็นพ้องด้วยกันกับผมว่า ทุก ๆ ความสำเร็จล้วนต้องเริ่มต้นจากตัวเราก่อน ด้วยการปรับเปลี่ยนกรอบความคิดของเราให้ไปในแนวทางที่ถูกต้อง พร้อมทั้งพัฒนาตัวเองจนตัวเราเองเป็นคนพร้อมที่จะประสบความสำเร็จอย่างยั่งยืนและมั่นคงไปพร้อม ๆ กับเพื่อนร่วมทางเดินที่ดี...
...ตัวเราเองต้อง "เป็น" (Be) ก่อน แล้ว "ทำ" (Do) ถึง จะ "มี หรือ ได้" (Have) ตามเป้าหมาย...
...ในองค์กรจึงต้องมีการผลักดันและโน้มน้าว (Influence)ให้คนทำสิ่งต่าง ๆจนเกิดการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาดียิ่งขึ้นตลอดเวลา...
...ผู้นำ (Leader) จึงต้องมี ภาวะผู้นำ (Leadership) ที่จะนำพาผู้คนของเขาไปที่ไหนสักแห่ง คนเหล่านั้นไม่ได้อยู่นิ่ง หากไม่มีการเดินทางไปไหน ก็ไม่ต้องมีเรื่องของภาวะผู้นำ...
...ผู้นำจึงต้องนำพาสมาชิกของเขาไปเป็นทีม และทีมก็ต้องรวมเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน (Unity) เพื่อไต่ระดับความสำเร็จที่สูงขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อสมาชิกทุกคนประสบความสำเร็จในระดับที่สูงขึ้น ผู้นำจึงมีเพื่อน ไม่เหงา ไม่หนาว...
...ไม่ใช่ประเภท "ยิ่งสูงยิ่งหนาว"...
...ถ้าเราทิ้งทีม และประสบความสำเร็จเพียงคนเดียว นั่นไม่เรียกว่า ประสบความสำเร็จ เขาเรียกว่า บรรลุเป้าหมายเพียงคนเดียว...
...แต่หลังจากนั้น เราจะต้องถูกปฏิเสธจากคนทั้งโลก เพราะว่าทุกคนต่างเห็นตัวตนที่แท้จริง หรือธาตุแท้ของเรานั่นเอง ซึ่งมีตัวอย่างให้เห็นมากมาย...
...คงจะต้องอยู่อย่างไร้เกียรติ และไร้ศักดิ์ศรีใด ๆ...
...ถ้าคิดว่าตัวเองเดินนำหน้าผู้อื่น แต่กลับไม่มีใครเดินตาม แสดงว่าเราแค่เดินเล่นอยู่เท่านั้นเอง...
...ผุ้นำที่ประสบความสำเร็จอย่างยั่งยืนและมั่นคง จึงหมายถึงการสร้างความสำเร็จให้กับทีมและสมาชิกของทีมก่อน เพื่อการันตีความสำเร็จของตนเอง นั่นเอง...
...มีคำ 2 คำ ที่พวกเรามักใช้สับสน คือคำว่า Leadership และ Management คนส่วนใหญ่คงตระหนักแล้วว่า คำสองคำนี้แตกต่างกันมาก...
...การจัดการ หรือ Management จะใช้งานได้ดีที่สุดเมื่ออะไรต่ออะไรคงที่ ส่วนภาวะผู้นำ หรือ Leadership จะเกี่ยวข้องกับผู้คนและการเปลี่ยนแปลงของคนกลุ่มนั้น ๆ ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ไม่เคยอยู่นิ่ง ความท้าทายของภาวะผู้นำ อยู่ที่การสร้างความเปลี่ยนแปลง และส่งเสริมให้เกิดการเติบโต...
...ภาวะผู้นำ จึงเป็นสภาวะตัวตนของผู้นำในการกำหนดทิศทางและจัดการองค์กรนั้น ๆ...
...ทุกหน่วยงาน ทุกองค์กร ไม่ว่าขนาดเล็กอย่างครอบครัว ห้องเรียน ชุมชน หรือขนาดใหญ่โตอย่างบริษัท กองทัพ จนถึงประเทศชาติ ล้วนต้องมีผู้นำ จะว่าไปแล้ว ความก้าวหน้า ความอยู่รอดหรือว่าไม่รอดของหน่วยงานนั้น ล้วนขึ้นอยู่กับภาวะผู้นำทั้งสิ้น...
...คนที่เป็น ''ผู้จัดการ" หรือ "ผู้อำนวยการ" หรือ "ซีอีโอ" หรือ "อัพไลน์" "อธิบดี" "ปลัดกระทรวง" "รัฐมนตรี" "นายกรัฐมนตรี" ฯลฯ อาจจะไม่ใช่ผู้นำเสมอไป สิ่งที่อยู่ในเครื่องหมายคำพูดนั้นเป็นแค่ "ตำแหน่ง" ต่างหาก เพราะผู้นำตัวจริงเสียงจริงนั้นต้องมี บารมี ความรู้ ความสามารถ ทักษะ และสามารถ "นำ" เป็นแบบอย่างให้ผู้อื่นทำตามได้...
...ภาวะผู้นำ (Leadership) เป็นกิจกรรมทรงพลังของสมองซีกขวา ค่อนไปในเชิงศิลปะ อยู่บนรากฐานของปรัชญา แต่เมื่อไหร่ที่คำถามว่า เราจะทำอะไร ไปในแนวทางไหน อย่างไร เมื่อไหร่ เสร็จสิ้นลง การจัดการ (Management) จะตามมา...
...การจัดการ จะเป็นการแตกย่อย วิเคระห์การเรียงลำดับก่อนหลัง การนำไปปรับใช้ ฝีมือในการบริหารจะเป็นตัวกำหนดคุณภาพ อยู่ในกรอบเวลาของกิจกรรมสมองซีกซ้าย...
...กฏเกณฑ์ที่ตราไว้เพื่อประสิทธิภาพส่วนบุคคล คือ บริหารจัดการ (Management) จากสมองซีกซ้าย นำทาง (Leadership) ด้วยสมองซีกขวา...
...ภาวะผู้นำ (Leadership)เปรียบเหมือน การกำหนดป่าที่จะถาง การบริหารจัดการ (Management) เปรียบเหมือน กิจกรรม "ถางป่า" สิ่งแรกที่จะต้องทำ คือ อย่าไปถางผิดป่า..
...ภาวะผู้นำ (Leadership) จึงมาก่อน การบริหารจัดการ (Management) เสมอ...
...คณิตศาสตร์ ย่อมมาก่อน พีชคณิต เสมอ...
...เมื่อเราเข้าใจตรงกันอย่างนี้แล้ว เราจึงสรุปว่า ในการนำ (Lead) ตัวผู้นำ (Leader) จะต้องมีสภาวะ ที่เรียกว่า ภาวะผู้นำ (Leadership) เพื่อนำพาทิศทางขององค์กรไปตามเป้าหมายด้วยกิจกรรมการจัดการ (Management) ต่าง ๆ...
...จึงมีคำ 4 คำ ที่อยู่ในร่างเดียวกัน...
...1 นำ (Lead)...
...2 ผู้นำ (Leader)...
...3.ภาวะผู้นำ (Leadership)...
...4 การบริหารจัดการ (Management)...
...ติดตามในตอนที่ 3 ค่ะ...
ขอขอบคุณผู้เขียนบทความดีๆ
นพ.ไมตรี พิชญังกูร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น